נימה

תערוכה זוגית: ערבה אסף ומשי כהן
אוצרת: קמיע סמית

6.2.2025-8.1.2025

צילומים לערבה אסף: הדר מיץ
צילומים למשי כהן: משי כהן

בנימה מציגות האמניות ערבה אסף ומשי כהן, עבודות ציור, פיסול, גילוף והדפס. התערוכה מחלקת את חלל הגלריה למבנים פנימיים, שבהם העבודות משמשות כפתחים להתבונן ולעבור דרכם. החוויה הגופנית של מעבר דרך מצבי סף מהדהדת בעבודות בפעולות שמותירות חותם בחומר: יציקה, חריטה, גריעה ועיטוף. 

בתערוכה הנוכחית נמתחים חוטים בין העבודות של ערבה אסף ושל משי כהן. דימויים של זֵרים, סבך וצמה,  ומחזוריות של לידה, חיים ומוות מופיעים שוב ושוב. על אף שהעבודות נוצרו בנפרד על ידי כל אחת מהאמניות בסטודיו שלה, מוטיבים חוזרים בעבודות של שתיהן מייצרים ביניהן יחסים סימביוטיים של השלה והתחדשות, היפרדות, פירוק וריבוי שכבות. 

משמעות המילה 'נימה' היא דבר מה דק, כחוט, כמיתר או כשערה, וכן - טון, צליל או אינטונציה. בהקשר לכך, לעבודות המוצגות בתערוכה נוכחות דקיקה, עדינה ושברירית והן נראות כפסע מלהיקרע או להישבר. 

האמניות ממציאות ומפתחות דרכים אישיות וכמוסות של עבודה במנעד רחב של חומרי גלם. הן מביאות את החומרים עד לקצה גבול היכולת שלהם - בין אם על ידי גילוף בנייר עד לשכבה הדקה ביותר או הקשחת בד משי לצורך יצירת שער מעוגל המדמה חבל טבור. אצל שתיהן ניכר כי ההיכרות העמוקה שלהן עם איכויות החומר וההקשבה למהותו, לצד המיומנות שלהן, שומרות על העבודות בשלמותן העדינה.

 על האמניות והאוצרת

ערבה אסף אמנית רב תחומית, בוגרת תואר ראשון ושני באמנות באקדמיה לאמנות ועיצוב בצלאל. זוכת מענק קרן רבינוביץ לאמנויות (2022). הציגה תערוכות יחיד בגלריה לחם ושושנים ובגלריית בית המשאבות. השתתפה בתערוכות קבוצתיות שונות, בין היתר בגלריה אלפרד, פסטיבל מנופים לאמנות עכשווית, הגלריה החדשה בסדנאות האמנים טדי,  יריד צבע טרי,  גלריה עזריאלי ועוד. 

משי כהן אמנית רב תחומית, בוגרת תואר ראשון באמנות באקדמיה לאמנות ועיצוב בצלאל. זוכת פרס שטרוק להדפס (2019). השתתפה בתערוכות קבוצתיות שונות, בין היתר בגלריה בנימין, גלריה אלפרד והקומה השלישית משמאל, וכן באירועי אמנות - ״מתחת לפנס״ בקיבוץ עין שמר, שבוע העיצוב בבית הנסן בירושלים ו״מרימים את השאלטר״ ביפו. 

קמיע סמית אוצרת וכותבת, בוגרת תואר ראשון באמנות באקדמיה לאמנות ועיצוב בצלאל. בימים אלה מסיימת תואר שני בתולדות האמנות באוניברסיטה העברית. עורכת שותפה של מגזין אינדי לצילום. אצרה מספר תערוכות, בין היתר בגלריה ברבור, בספריית בית אריאלה ובגלריה P8.

שנת התערוכות 2023-2024 בין השמשות: סוף - סף - מוסף.
העת הנוכחית מתאפיינת בתחושה של דחיפות שעלולה להוביל לחד-מימדיות, אולם היא גם מזמנת התייחסות מורכבת והתבוננות "מולטי-פוקלית". לא ניתן לדבר על ההווה מבלי להתחשב בעבר ולבנות את העתיד.
סוף: תחושת הסוף הקרב שורה באוויר, הגבולות נחצו, סדרי העולם התהפכו, הנחות שהיו אקסיומות מוטלות כעת בספק, המובן מאליו אינו מובן עוד. מהו טוב ומהו רע? כיצד ניתן להבדיל? המילה "סוף" מסמנת את החלק הגומר, הנקודה בה הדבר חדל להתקיים. 
סף: הסף הוא שער, פתח שחייבים לעבור דרכו במאבק להחזרת המשמעות, הטעם ואמות המידה. כדי להחלים צריך להסכים לשהות במרחב הסיפי, בחורבן ובאי-ידיעה, להסכים לפגוש באובדן, בפשרה ובהשתנות. להתחכך בקצוות, לטעום את האפר. 
מוסף: השהייה בתוך תחושת החידלון, החרדה והאימה מאפשרת, בסופו של דבר, נביטת תקווה. מתוך התבוססות במקומות נמוכים, סדוקים ושבורים, מתוך המחלה, הפרידה, האובדן וקריסת המערכות, נובט זרע שמפיח חיים חדשים בתודעה ובגוף ומסייע באיתור הכוחות הגלומים בהם. 

نبرة

فنّانات.ون: عرافا أساف وميشي كوهين

قيّمة: كامياع سميث

في المعرض "نبرة"، تعرض الفنانتان عَرَافا أساف وميشي كوهين أعمالاً في الرسم، النحت، النحت البارز والطباعة. يُقسّم المعرض فضاء الغاليري إلى هياكل داخلية تُستخدم فيها الأعمال كفسحات للتأمل والعبور من خلالها. التجربة الجسدية للمرور عبر حالات حافة تتردد في الأعمال من خلال الأفعال التي تترك أثرًا على المادة: الصب، الحفر، الإزالة والتغليف.

في هذا المعرض الحالي، تمتد خيوط تربط بين أعمال عَرَافا أساف وميشي كوهين. تتكرر صور الأكاليل، التشابك والضفائر، ودورية الولادة، الحياة والموت مرارًا وتكرارًا. وعلى الرغم من أن الأعمال أُنجزت بشكل منفصل من قبل كل واحدة من الفنانتين في مرسمها الخاص، إلا أن العناصر المتكررة في أعمالهما تُنتج علاقات تكافلية بينهما تتسم بالتجدد والانفصال، التفكيك وتعدد الطبقات.

معنى كلمة "نبرة" هو شيء دقيق، كخيط، أو وتر، أو شعرة، وكذلك - نغمة، صوت أو إيقاع. وفي هذا السياق، تتميز الأعمال المعروضة في المعرض بحضور دقيق، رقيق وهش، وكأنها على وشك أن تتمزق أو تتحطم.

تبتكر الفنانتان وتطوّران أساليب شخصية وغامضة للعمل ضمن نطاق واسع من المواد الخام. تصلان بالمواد إلى أقصى حدود قدرتها - سواء من خلال نحت الورق إلى أن يصبح طبقة رقيقة للغاية أو تقسية قماش الحرير بهدف إنشاء قوس مستدير يحاكي الحبل السري. يظهر في أعمالهما أن المعرفة العميقة بجودة المواد والإصغاء إلى جوهرها، إلى جانب مهارتهما، تحافظ على سلامة الأعمال برقتها ولطفها.

عن الفنانتان والقيّمة:

عرافا أساف هي فنانة متعددة المجالات، حاصلة على اللقب الأول واللقب الثاني في الفنون من أكاديمية بتسلئيل للفنون والتصميم. فازت بمنحة مؤسسة رابينوفيتش للفنون (2022). عرضت معارض فردية في غاليري "ليحِم وَشَوْشَنِيم" وفي غاليري "بيت همشئفوت". شاركت في معارض جماعية متنوعة، من بينها غاليري ألفرد، مهرجان "منوفيم" للفن المعاصر، الغاليري الجديد في ورش الفنانين تيدي، معرض "تسيفع طَري"، غاليري عَزْرائيلي وغيرها.

ميشي كوهين هي فنانة متعددة المجالات، حاصلة على اللقب الأول في الفنون من أكاديمية بتسلئيل للفنون والتصميم. فازت بجائزة شتروك للطباعة (2019). شاركت في معارض جماعية متنوعة، من بينها غاليري بنيامين، غاليري ألفرد و"الطابق الثالث إلى اليسار"، بالإضافة إلى فعاليات فنية مثل "تحت المصباح" في كيبوتس عين شيمر، أسبوع التصميم في بيت هانسن في القدس و"مريميم إت هشالتر" في يافا.

كامياع سميث هي قيّمة معارض وكاتبة، حاصلة على اللقب الأول في الفنون من أكاديمية بتسلئيل للفنون والتصميم. تُكمل حالياً دراستها لنيل اللقب الثاني في تاريخ الفن في الجامعة العبرية. تعمل كمحررة شريكة في مجلة "إندي" للتصوير. قامت بتنسيق عدد من المعارض، من بينها في غاليري "بربور"، مكتبة بيت أريئيل وغاليري P8.